Wall Street Journal; Yunanistan’ın eurodan çıkması durumunda Türkiye’nin euroya alınmasını önermiÅŸ. TeÅŸekkür ederiz almayalım! Dünkü Vatan’da sevgili Ekonomi Müdürümüz Ercan Ä°nan bu haber üzerine görüÅŸlerimi sormuÅŸtu. Soruyu “KomÅŸu’nun yerine AB’ye alınmamız” ÅŸeklinde algılayınca bunun her iki taraf için de kazan-kazan durumu olacağını dile getirdim. Ancak sonradan anlaşıldı ki WSJ bizi euroya davet ediyormuÅŸ. Bu hamle AB için “kazan” olabilir ancak bizim için hiçbir anlamı yok!

Dağılma tehlikesiyle karşı karşıya olan, parasal birliÄŸi olmasına karşın, mali birliÄŸi olmayan bir para birliÄŸine neden girelim ki? Euronun, yani Avrupa Para BirliÄŸi’nin ÅŸu andaki en büyük açmazı da bu deÄŸil mi? Para politikaları konusunda tek bir otorite var: Avrupa Merkez Bankası (European Central Bank ECB). Faiz oranları, para arzı, ülkelerarası “para politikalarını etkileyen” dengesizlikleri gözeten ve de bunları dengeleyen/düzenleyen bir kurum ECB. Ancak tek başına para politikası yeterli mi? Tabii ki deÄŸil! Ortak vergi politikaları, sermaye transferleri gibi maliye politikalarını ilgilendiren konularda bir yeknesaklık saÄŸlanamadığı; para politikalarının, mali politikalarını (ya da tam tersi) desteklemediÄŸi bir ekonomik toplulukta saÄŸlıklı stratejiler oluÅŸturmak mümkün mü? Mümkün deÄŸil! Euronun da asıl sorunu tam da burada deÄŸil mi? (Ya da euronun kurtuluÅŸu!) Bu düzelmediÄŸi sürece euro adam ol(a)mayacak! Uluslararası kabul gören bir rezerv para niteliÄŸine kavuÅŸamayacak!

Böylesi bir para birliÄŸine neden girelim? Hem para politikamızı kendimiz belirleyemiyoruz, hem mali politikalar konusunda para birliÄŸi üyelerine tabiiyiz. Üstelik de bu üyeler arasında bir yeknesaklık yok. Daha da ötesi, üyeler arasından bazıları kendilerini “diÄŸerlerinden daha eÅŸit” görüyor! Ne iÅŸimiz var böylesi bir para birliÄŸinde...

Biz kendi politikalarımızı belirleme konusundaki özgürlüÄŸümüzü ve esnekliÄŸimizi korumaya devam etmeliyiz! (Tıpkı Ä°ngiltere’nin yaptığı gibi!) Cari açıkta başımız belaya mı girdi, paramızı devalüe edebilmeliyiz. Paramız çok mu deÄŸerlendi, faiz oranlarını indirebilmeli, TL’nin cazibesini azaltabilmeliyiz! Temel sorunlarımızı halletmeden euroya girdiÄŸimiz takdirde, başımız iyiden iyiye belaya girebilir. Tüm bu nedenlerden dolayı euroya girmeyelim!

DiÄŸer yandan WSJ’ın önerisinin yanlış anlaşılan tarafına gelince, AB’ye girme kısmına “kerhen evet” demek mümkün. Yunanistan’ı atarlar bizi alırlarsa; buna da itirazım var ama çok da sesim çıkmaz! Sermaye, mal ve iÅŸgücünün serbest dolaÅŸtığı (varsayılan!) Avrupa BirliÄŸi’ne girmek bazı sorunlarımıza derman olabilecek. En azından hukuk düzeninin uluslararası kabul gören bir seviyeye yükselmesiyle bile doÄŸrudan yatırımlar konusunda ciddi adımlar atabiliriz. AB ile rekabet konusunda ülkemizden yana hiç ÅŸüphem yok. Üretkenlik, çalışkanlık ve rekabet konularında bir çok AB ülkesiyle diÅŸe diÅŸ mücadele edebilecek durumdayız. Gümrük BirliÄŸi zaten bizi AB için bir pazar haline getirmiÅŸ durumda. Tam üyelik bu açıdan bizi çok da bozmaz!

Yine de bir çok defa yazdığım gibi ben AB üyeliÄŸine de taraftar deÄŸilim. Eee peki sen ne istiyorsun diyebilirsiniz. Ben AB kriterlerinde, AB hukuk düzeninde, AB eÄŸitim seviyesine ulaÅŸmış; hem ekonomik hem de siyasi alanda bağımsız, gerçek anlamda demokratik bir Türkiye istiyorum.

Çok mu ÅŸey istiyorum?

Çok mu zor bu dileklerimin gerçek olması?